سید محمد حسین بهجت تبریزی(۱۲۸۵-۱۳۶۷ش)، مشهور به محمد حسین شهریار و متخلص به شهریار از شاعران قرن ۱۴ ش، مدفون در مقبره الشعرای تبریز. شهریار، اشعاری درباره اهل بیت سروده است، «علی‌ای همای رحمت» از مشهورترین اشعار او در وصف امیرالمومنین است. منظومه «حیدربابایه سلام» (به فارسی: سلام بر حیدربابا) از اشعار معروف وی به زبان ترکی آذری است.
شهریار در ۲۷ شهریورسال ۱۳۶۷ ش در تهران درگذشت و جنازه‌اش به تبریز منتقل شد. وی آخرین شاعری بود که در مقبرة الشعرا دفن شد. به گفته برقعی در کتاب سخنوران نامی معاصر ایران، او در آخرین لحظات حیات، اشعار زیر را زمزمه می‌کرد:
| ای مظهر جمال و جلال خدا علی | یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی | |
| از شهریار پیر زمین‌گیر دست‌گیر | ای دست‌گیر مردم بی‌دست و پا علی |